Promotie: Mobiliteit na een dwarslaesie
De Sint Maartenskliniek doet continu onderzoek naar nieuwe en bestaande behandelingen. Alleen op deze manier kunnen we patiënten onze unieke, gespecialiseerde en effectieve behandelingen bieden. Een mooi voorbeeld van onze onderzoekstraditie, is het promotieonderzoek van collega Rosanne van Dijsseldonk. Zij deed in samenwerking met het Radboudumc onderzoek naar twee typen trainingen gericht op het verbeteren van de mobiliteit bij mensen met een dwarslaesie: de GRAIL training en het exoskelet.
Mobiliteit is erg belangrijk om mee te kunnen doen met dagelijkse activiteiten. Voor veel patiënten met een dwarslaesie is het verbeteren van mobiliteit dan ook een belangrijk revalidatiedoel. Hiervoor kunnen verschillende trainingen worden ingezet. Denk hierbij aan looptraining op de GRAIL, of het exoskelet. Deze twee typen trainingen zijn onderzocht door Rosanne. We gebruiken deze trainingen al langere tijd in de kliniek. Onze ervaring leert dat de trainingen effect hebben. Maar het is in de gezondheidszorg natuurlijk ook belangrijk om wetenschappelijk te kunnen onderbouwen of iets wel of niet werkt. Het onderzoek van Rosanne draagt bij aan deze onderbouwing.
GRAIL training
Het onderzoek wijst uit dat deelnemers met een incomplete dwarslaesie na de training op de GRAIL sneller liepen, grotere stappen maakten en verbeterden in voorwaartse loopstabiliteit. Ook voor het gevoel van de deelnemers had de loopbandtraining een algeheel positief effect. Zij kregen meer vertrouwen in hun balans tijdens dagelijkse activiteiten. Bovendien waren deze effecten na een half jaar nog altijd aanwezig.
Training met een exoskelet
In totaal deden 25 mensen met een complete dwarslaesie mee aan het exoskeletonderzoek. Deze mensen kregen eerst een training om het exoskelet te leren gebruiken. Het onderzoek wijst uit dat het leren gebruiken van een exoskelet uitdagend is, maar dat het ook gezondheidsvoordelen oplevert zoals verbeteringen in kwaliteit van leven, pijn, en blaasbeheersing. Na de training werd gekeken of het exoskelet veilig mee naar huis kon worden gegeven. Van de deelnemers konden 14 mensen het exoskelet veilig thuis gebruiken.
Thuisgebruik van een exoskelet
Het exoskelet werd tijdens de periode van thuisgebruik voornamelijk buitenshuis gebruikt voor trainingsdoeleinden. Deelnemers daagden zichzelf uit om steeds verder en langer te lopen. Ook werd het exoskelet regelmatig in sociale situaties gebruikt, om andere mensen ‘recht in de ogen’ te kijken. Deelnemers vonden dat de training hen voldoende had voorbereid op dit thuisgebruik, maar dat het exoskelet verbeterd zou moeten worden voor gebruik tijdens dagelijkse activiteiten.
Ontwikkelingen exoskelet
Op dit moment werken verschillende groepen aan het verbeteren van de bruikbaarheid van het exoskelet in dagelijkse situaties. Onderzoekers van de Sint Maartenskliniek en het Radboudumc werken hierin samen met patiëntenorganisaties en technische partners zoals de Universiteit Twente. Bekijk meer informatie hierover op de website.
Een ander voorbeeld is Project MARCH van de TU Delft. Waarbij een groep studenten ieder jaar nieuwe verbeteringen en functies ontwikkeld voor hun eigen exoskelet. Lees hier meer over op hun website.
