Artikeloverzicht

In beweging met - Rijn & Anneke

Rijn (89) en Anneke (57) Truijen zijn niet alleen moeder en dochter, maar ook dikke vriendinnen. Ze wonen in hetzelfde huis en gaan samen op vakantie. Daarnaast zijn ze allebei reumapatiënt. Gelukkig staan ze nuchter in het leven en steunen ze elkaar zo veel mogelijk.

Dicht bij het centrum van Venlo wonen moeder Rijn en dochter Anneke met oudere broer Sjraar in een groot, begin 20e-eeuws huis. Ze eten ‘s avonds samen en maken van hun zondagochtendontbijt een wekelijks feestje. Ondanks haar hoge leeftijd kookt Rijn nog zelf en neemt ze nog een deel van het huishouden op zich. Sjraar en Anneke ontfermen zich over de rest en hebben daarnaast een fulltime baan. "We wonen heel harmonieus samen, maar hebben ook onze eigen ruimte en ons eigen leven. Het is heel fijn dat dat op deze manier kan."

Actie

Moeder Rijn zat met haar man Jacques midden in de verhuizing, toen hij ziek werd. "Hij heeft nog een paar weken in dit huis mogen wonen", vertelt ze. "Inmiddels woon ik hier alweer een zo’n vijfentwintig jaar met mijn dochter en zoon. We kunnen goed met elkaar overweg, hoewel we in sommige opzichten van elkaar verschillen. Ik ben bijvoorbeeld altijd een carnavalsvierder in hart en nieren geweest, maar Anneke en Sjraar moeten daar niets van weten. Dat zijn meer rustzoekers. Die reuring heb ik altijd leuk gevonden. Vroeger hadden we een kledingzaak, waar we boven woonden. Nooit een saai moment. Ik houd van drukte, gezelligheid en actie, heb tot mijn 65e gehockeyd, tot voor kort gebridged en gefietst en ik wandel nog steeds. Daarvoor heb ik een speciale rollator uit Zweden aangeschaft. Deze is zo gemaakt, dat ik er gemakkelijk stoepjes mee kan nemen en zelfs in de bossen kan lopen."

Sportschool

Ook Anneke houdt niet bepaald van stilzitten, vertelt ze. "Ik heb lang op hoog niveau gehockeyd, paard gereden, ik wandel en fiets veel, doe aan fitness. Net als mijn moeder trouwens. Allebei zijn we meerdere keren per week in de sportschool te vinden. We bezoeken wel ieder onze eigen sportschool. Mijn moeder doet aan begeleid fitness bij de fysio. Dus het sporten doen we apart. Wat we wél samen doen is drie uurtjes per week naar de sauna. Dat doen we al veertig jaar."

Sauna

Anneke en Rijn zorgen goed voor elkaar en voor zichzelf. Voor hen extra belangrijk, omdat ze reumapatiënt zijn. "Als we in de sauna zijn geweest, voelen we ons als herboren", legt Rijn uit. "De sauna heeft een ongelooflijk goede uitwerking op de gewrichten. Ze worden er weer lekker soepel van. Na zo’n saunabezoek kan ik er weer een paar dagen tegenaan."

Wellness

Waar ze ook als herboren vandaan komen, zijn hun wellnessweekjes in Duitsland. Anneke: "Drie keer per jaar gaan we samen naar een vijfsterren kuurhotel in Sauerland. Altijd hetzelfde hotel. Daar dompelen we ons een week lang onder in zoutbaden, sauna’s, zwembaden met heerlijk warm water, luxueuze ontbijtbuffetten en een schitterende omgeving met veel bos. Het is echt een weekje pure luxe en zeker niet goedkoop, maar het is iedere cent waard."

Relaxt

Nu het midden in de winter is, speelt de reuma wat meer op dan in de zomer. Als de klachten echt ernstig worden, krijgt Rijn een injectie om de ontstekingen te stoppen. "Maar de schade die door de ontsteking ontstaat, is helaas blijvend", aldus Rijn. Bij haar werd de reuma – eerst spierreuma, daarna artritis – ruim twintig jaar geleden ontdekt. Met de medicatie en de halfjaarlijkse controlebezoeken aan de reumapoli in Panningen – samen met Anneke – weet ze zich er goed doorheen te slaan. "Het helpt dat ik nuchter ben", lacht Rijn. "Ik neem het leven zoals het komt en ben heel relaxt met alles. De artritis is vervelend en soms pijnlijk, maar er zijn nog zo veel dingen die ik nog wel kan doen. Dat kan lang niet iedereen van mijn leeftijd zeggen."

Stabiel

Ook Anneke staat positief in het leven. Bij haar werd de artritis ongeveer twaalf jaar geleden ontdekt. "Omdat ze er bij mij vroeg bij waren, ben ik op tijd begonnen met medicatie. Daardoor is de schade binnen de perken gehouden en mijn gezondheidssituatie vrij stabiel. Het enige waar ik wel eens last van heb, is vermoeidheid aan het einde van de dag. Maar als het daarbij blijft, teken ik ervoor. Ik hoop dat ik nog veel saunabezoekjes en wellnessvakanties met mijn moeder mag meemaken."