In beweging met - Eric
Melkveehouder Eric den Bruinen (43) werd in augustus 2017 geopereerd aan zijn knie. De jaren daarna had hij veel pijn en kon hij zijn werk vrijwel niet meer uitoefenen. Revalidatie bij de Sint Maartenskliniek zorgde voor een keerpunt. “Ik kan weer vrijwel alles en zonder pijn. Ook ravotten met mijn kinderen.”
Op zijn erf in het Gelderse Zetten laat Eric een twintig jaar oude auto zien. “Deze automaat heb ik speciaal aangeschaft en aangepast om op en neer te kunnen rijden naar de Sint Maartenskliniek in Nijmegen voor revalidatie. Door mijn pijnlijke knie kon ik mijn gewone schakelauto niet bedienen.” Hoewel Eric in het begin het woord revalidatie nogal zwaar vond klinken, is hij blij dat hij heeft doorgezet. De vrijheid en onafhankelijkheid lachen hem weer tegemoet.
Helse pijnen
Het was op zaterdag 1 juli 2017. Eric tilde zijn toen anderhalf jaar oude dochtertje op en zette haar weer op de grond, waarna ineens zijn knie op slot zat. Pijn had hij niet. De fysiotherapeut in het dorp raadde Eric aan om een scan te laten maken in het ziekenhuis. Daar bleek dat een stuk van zijn bovenbeen in de rechterknie was afgebroken. Het losse stuk werd operatief vastgezet met enkele schroeven. “Vanaf dat moment begonnen de helse pijnen”, vertelt Eric. “Het was alsof er naalden in mijn knie werden gestoken. Ik kreeg zware pijnstillers en het lopen ging heel moeizaam.”
Zware periode
Voor Eric, die net een nieuwe melkveeschuur had laten bouwen, brak er een zware periode aan. In zijn vrije tijd deed hij niet veel meer. Werken kon hij slechts minimaal. Van zijn verzekering mocht hij maximaal twee jaar een werkkracht inhuren. Toen die periode voorbij was, schafte hij twee melkrobots aan. Samen met veel hulp van familie, kennissen en enkele zzp’ers hield dit het bedrijf gaande. Ondertussen ging Eric van therapeut naar therapeut. “De afgelopen jaren wel zo’n vijf. Niets hielp. Uiteindelijk raadde iemand mij aan naar de Sint Maartenskliniek te gaan.”
Normaal leren bewegen
Hier volgde Eric tien weken lang, twee dagen per week het revalidatietraject Zorg op Maat. In het begin vond hij dit multidisciplinaire programma nogal zwaar en ook wel spannend. “De therapeuten hadden mijn foto’s bekeken en vertelden dat mijn knie er goed uitzag. Zij gaven mij het vertrouwen om verder te gaan. Ik moest weer normaal leren bewegen. Door de pijn was ik dat verkeerd gaan doen. Gelukkig ging het na verloop van tijd ineens bergopwaarts.”
Geen pijn meer
De kwaliteit van leven vlak voor de revalidatie geeft Eric een vier. “Sinds Zorg op Maat scoor ik een dikke negen. Ik ga nu voor een tien. Mijn pijn is weg, ik werk weer normaal, wandel regelmatig met mijn vrouw, kan ravotten met mijn kinderen, breng mijn dochter tweemaal per week met de e-bike naar school en ga ook weer naar de voetbalwedstrijden van mijn zoon. En die twee melkrobots zijn een zegen!”