"Dankzij mijn heupprothese kan ik weer moeiteloos wandelen"

Slepen met been
Ongeveer tien jaar geleden verandert er iets. “Langzaamaan veranderde mijn houding en ging ik schever lopen. Ik sleepte mijn been een beetje voort. Pijn deed het niet, maar het was wel onpraktisch. Zo wandelde ik altijd lange stukken met mijn man. Dan gingen we het bos in, of de duinen. Dat lukte nu niet meer.” Anneke en haar man passen ook geregeld op hun kleinkinderen. “Maar als we dan bijvoorbeeld in de speeltuin waren, kon ik niet meedoen – dan zat ik meestal op een bankje toe te kijken.”

Huiverig voor nieuwe operatie
Het is haar man die vraagt of ze niet opnieuw een operatie moet overwegen. Anneke is echter huiverig. “Wéér een operatie, wéér herstellen, dacht ik alleen maar. Wat als het opnieuw zo lang zou duren? Ik zag dat niet zitten. En ik had nog steeds geen pijn, hè? Bovendien kon ik nog gewoon fietsen. Ik nam de situatie dus zoals hij was.”
Toch blijft haar man aandringen en komt Anneke tot inkeer. “Ik dacht na over de toekomst, realiseerde me dat ik de jongste niet meer ben. Wat als ik over een paar jaar helemáál niet meer kon bewegen? Misschien was een bezoek aan de orthopeed toch wel verstandig.”

Duidelijke communicatie en openheid
Dan hoort Anneke over de Sint Maartenskliniek, en hoe gespecialiseerd zij zijn in onder meer heupoperaties. Al snel kan ze bij een orthopedisch chirurg, dokter Schreuder, terecht. Een goed én verrassend gesprek, vertelt ze. “Dokter Schreuder had mijn foto’s bekeken en zei dat een heupprothese de oplossing was voor mijn versleten heup. Hij wilde de operatie graag samen doen met zijn collega, dokter Goosen – die werd ook meteen bij het gesprek gehaald. Die duidelijke communicatie, de openheid van de artsen; ik vond het zó verfrissend. Het gaf me ook vertrouwen, ik durfde het na dat gesprek wel aan.”

Wonderlijk
De ingreep verloopt vlekkeloos en ook het herstel gaat voorspoedig. “Vlak na de operatie moest ik oefenen met lopen. En warempel, ik hoefde niet meer met mijn been te slepen! Ik vond het wonderlijk dat ik na al die jaren ineens normaal liep. De volgende dag mocht ik al naar huis. In het begin zorgde alleen het oude litteken nog voor wat zeer tijdens het opstaan, maar dat is nu ook weggetrokken – fysiotherapie hielp daarbij.”
Anneke kan de Sint Maartenskliniek anderen dan ook van harte aanbevelen. “Het inlevingsvermogen, de kennis, de eerlijkheid: ik zeg nu al tegen anderen dat áls ze ooit klachten krijgen, ze naar de Sint Maartenskliniek moeten gaan.”

Bedankgedicht
Eigenlijk merkt Anneke nu pas hoe beperkt ze al die jaren was. “En dan gaat het niet alleen om grote, maar ook om kleine dingen. Koffie of thee pakken als ik daar zin in heb – ik liet dat altijd door mijn man doen, zodat ik kon blijven zitten. Nu denk ik: had ik die operatie tien jaar geleden maar gedaan.”
Anneke is de Sint Maartenskliniek ontzettend dankbaar. “Mijn man stuurde zelfs een bedankgedicht, waarin hij dokter Goosen vergelijkt met een gildemeester – iemand die zijn ambacht goed uitoefent.” Glimlachend: “Mijn man is blij dat hij zijn vrouw weer terug heeft!”

Tevreden mens
Grote toekomstdromen heeft Anneke met haar heupprothese niet. “Ik hoef geen marathon te lopen, als je dat bedoelt. Ik hoop vooral dat het zo blijft. Dat ik lekker kan wandelen door de duinen, fietsen en op mijn kleinkinderen passen. Dan ben ik een tevreden mens.”