Artikeloverzicht

En thuis dan? - Ton & Joke

"Every day may not be good, but there’s something good in every day"

Ziedaar de spreuk waaronder Ton en Joke Poot elke ochtend ontwaken. Het is hun levensvisie geworden. Na een moeilijke periode, gaat het nu goed met Joke. Ze kunnen weer genieten van elk mooi detail dat het leven te bieden heeft.

“In plaats van de trap op, ging Joke de trap af.” Zo beschrijft Ton Poot de donkere periode die nu gelukkig achter hen ligt. Het vermoeden van sluimerende TBC zette een streep door de biological die Joke voor haar reuma zou krijgen. De medicatie die ze in plaats daarvan kreeg, sloeg niet aan. Sterker nog: met elk nieuw medicijn ging het slechter. “Ze kon geen glaasje water vasthouden,” vertelt Ton, die thuis de zorg van zijn vrouw op zich nam.

Afhankelijk

In de maanden dat Joke noodgedwongen op bed lag, kreeg ze twee kleinzonen. Maar in plaats van optimaal geluk was er intense pijn. “Ze was volledig afhankelijk,” onderstreept Ton. “Overdag deed ik het huishouden. ’s Nachts ging ik geregeld uit bed om Joke bijvoorbeeld om te draaien.” En dat naast een drukke baan. “Ik moest van Joke werken,” benadrukt hij. “Er even tussenuit. Werk ontspant. Maar het is ook belastend. Was ik zaterdagnacht nog met rekeningen bezig...”

De trap weer op

Toen bleek dat er geen sluimerende TBC was, kon Joke met de biological beginnen. Ze ging – letterlijk – de trap weer op. Maar Ton stortte in. “Mentaal was het heftig, fysiek heb ik mezelf uitgehold. Terugkijkend zou ik het nu toch anders doen: meer de hulp van anderen inschakelen. Want we hebben veel fijne mensen om ons heen!”