Artikeloverzicht

“Ik was verrast door Thea’s snelle herstel”

Orthopeed Oscar Dorrestijn hielp zijn patiënt Thea de Vries-Zandstra van haar jarenlange schouderklachten af, dankzij een speciale operatie.

“Ik was verrast door Thea’s snelle herstel”

“In 2016 zag ik Thea voor het eerst. Ze had in een ander ziekenhuis een schouderprothese gekregen, maar dat was niet goed gegaan. Thea had veel pijn en kon haar schouder nauwelijks gebruiken door zenuwletsel en een infectie. Haar prothese moest er daarom eerst uit, zodat de infectie kon genezen. Daarna opereerde ik Thea nóg een paar keer, en kreeg ze uiteindelijk een geschikte prothese. Helaas waren haar spieren door al die operaties behoorlijk aangedaan. Heel vervelend, want Thea stond vol in het leven en was gek op fietsen, zeilen en reizen. Nu kon dat allemaal niet en was ze afhankelijk van haar man.

Speciale operatie

Toevallig was ik in diezelfde periode op een congres in Barcelona. Daar vertelde een Amerikaanse chirurg over een speciale schouderoperatie, waarbij een deel van de borstspier wordt verplaatst naar de schouder om zo de functie te verbeteren. Ik wist dat die behandeling ook interessant was voor Thea. Het was haar enige kans op een goed herstel. Gelukkig stemde ze daarmee in. Eigenlijk wilde ik die Amerikaanse arts laten overkomen om Thea samen te opereren, maar door het coronavirus lukte dat niet. Daarom deed ik de operatie zelf en keek mijn Amerikaanse collega online op afstand mee. Omdat ik een speciale bril met een camera droeg zag hij precies wat ik deed en kon hij me zo nodig aanwijzingen geven.

Aangenaam verrast

Na de operatie droeg Thea acht weken lang gips, zodat haar spieren goed konden vastgroeien. Ook revalideerde ze drie dagen per week in de Sint Maartenskliniek. Eerst in het zwembad, daarna op de kant. Al na vijf weken kon ze haar schouder goed heffen. Uit ervaring weet ik dat het herstel per patiënt verschilt, dus ik was aangenaam verrast! Inmiddels gaat het nóg beter met Thea en is ze zelfs alweer aan het reizen. We blijven elkaar de komende tijd zien: ik wil natuurlijk weten hoe haar herstel op de lange termijn gaat. Maar dat ze haar oude leven weer kan oppakken, vind ik natuurlijk fantastisch.”

Jarenlang had Thea de Vries-Zandstra last van een pijnlijke schouder. Na verschillende behandelingen kwam ze terecht in de Sint Maartenskliniek, bij orthopeed Oscar Dorrestijn. Dat veranderde haar leven.

“Oscar was heel betrokken en belde me zelfs ’s avonds thuis op”

“Jaren geleden kwam ik ongelukkig ten val en scheurden de pezen in mijn rechterschouder af. Een operatie volgde en mijn pezen werden vastgezet met een soort metalen pinnen. Helaas sloeg het noodlot daarna opnieuw toe. Mijn schoonmoeder viel en toen mijn man en ik haar optilden, hoorde ik mijn schouder letterlijk kraken. Een kunstschouder was de enige oplossing. Die operatie ging alleen mis: de schouder zat scheef én ik kreeg een bacteriële infectie. Normaal gesproken ben ik heel erg actief. Ik hou van fietsen, zeilen en organiseer met mijn man zelfs groepsreizen door Europa. Maar na die operatie kon ik mezelf niet eens aankleden. Ik wilde graag een second opinion bij de Sint Maartenskliniek, daar was mijn man namelijk al eerder goed geholpen.

Meerdere ingrepen

Zo kwam ik terecht bij Oscar Dorrestijn. Hij luisterde ontzettend goed en kwam met een behandelplan voor twee nieuwe kunstschouders. Oók aan de linkerkant, omdat ik ’m al die jaren zo overbelast had.
Dat was nog niet alles, want toen ik eenmaal die kunstschouders had, belde hij me ’s avonds op over die spiertransplantatie. Dat wilde hij ook bij mij doen, zodat ik mijn spierfunctie weer terugkreeg. Het was een pittige operatie; ik zat acht weken in het gips en droeg daarna nog drie maanden een brace. Ook revalideerde ik in de Sint Maartenskliniek. Ik woon in Friesland, dus dat was best intensief. Maar ik had álles over voor mijn herstel.

Stapje extra

De laatste operatie is nu een halfjaar geleden. Ik kan alweer fietsen en hoop binnenkort mijn eerste zeiltocht te maken. Toen het gips er net af was en ik bij Oscar op het spreekuur kwam, stak ik mijn hand naar hem uit. Er verscheen een grote glimlach op zijn gezicht. Dat ik mijn arm toen al zo ver omhoog kon krijgen, vond hij geweldig. Die reactie, dát is Oscar. Ik ben blij dat ik hem ben tegengekomen.”