Onze behandeling – Judith & Indy

“Een van de specialisaties in onze kliniek is de arm/hand-functie van patiënten met een Cerebrale Parese (hersenbeschadiging). Omdat Indy haar rechterhand nauwelijks gebruikte, kwam ze op haar derde voor het eerst bij ons langs. We hebben toen een arm/hand-analyse gedaan, haar MRI-scan bekeken, gelet op de vaardigheden en handelingen die in haar dagelijkse leven belangrijk zijn en geluisterd naar de wensen en vragen van haar ouders. Vervolgens stelden we een behandelplan op en gingen we aan de slag.”

Plastische chirurgie

“Indy kreeg een spalk om haar hand voor een betere uitgangspositie en deed onder andere mee met  onze Piratengroep en de Handig Tweehandig-groep. Daar heeft ze veel geleerd. Maar nu is Indy een tiener en heeft ze een leeftijd waarop je het steeds belangrijker vindt hoe je eruit ziet. Ze ziet er ook altijd prachtig uit, moet ik zeggen. Logisch dus, dat ze de vraag stelde of plastische chirurgie iets voor haar hand zou zijn.”

Indrukwekkend resultaat

“De operatie en de intensieve nabehandeling hebben een beter resultaat opgeleverd dan we vooraf hadden verwacht. Dit succes is vooral aan Indy zelf te danken. Ze heeft ons echt in positieve zin verbaasd. Wat ze nu allemaal met haar rechterhand kan! Neem dat paardrijden. Om de teugels te gebruiken, moet je best wat kracht in je duim hebben. Juist die duim was niet heel sterk bij Indy. Ook na de operatie niet. Maar Indy is een echte doorzetter. Ze wilde haar rechterhand zoveel mogelijk gebruiken. Door deze instelling is ze sterker en handiger geworden. Indrukwekkend hoor!”

“Indy is echt een inspiratiebron voor iedereen die iets te overwinnen heeft”

Doorzetter Indy Strik (12) leert sinds haar kleutertijd bij de Maartenskliniek hoe ze beter om kan gaan met haar Cerebrale Parese. Ze bereikt doel na doel.

“Ik kan nu zelfstandig voor mijn pony’s zorgen”

“Ik heb hier al heel veel therapie gehad. Van verschillende mensen, die allemaal erg lief voor me zijn. Ik ben ook geopereerd aan mijn hand. Door heel veel te oefenen, kan ik nu veel meer dan vóór de operatie. Toen kon ik mijn hand heel moeilijk draaien. Nu kan ik zelfs mijn twee pony’s opzadelen.”

Gewone teugels

“Mijn pony’s heten Miepje en Otje, ik heb ze sinds februari. Miepje was eerst mijn vaste pony bij paardrijles. Toen de manege verkocht werd, ging ik afscheid van haar nemen. In de stal hingen er allemaal slingers. Mijn ouders hadden mijn lievelingspony gekocht! Miepje en Otje staan op een stukje land op vier kilometer fietsen vanaf ons huis. Ik kan daar zelf naartoe met mijn aangepaste fiets. Ook het verzorgen en het ponyrijden kan ik zelf. Eerst had ik daar een speciale teugel met klittenband voor nodig. Aan mijn rechterhand droeg ik dan een handschoen met boven en onder klittenband. Dat is nu niet meer nodig!”

Doelen stellen

“Het opzadelen van mijn pony heb ik een week lang geoefend bij de ‘Ik hou van Holland’-groep in de Maartenskliniek. Daar stel je aan het begin van de week een doel en vervolgens ga je daarvoor oefenen. De week eindigt met een show. Alle kinderen laten dan zien wat ze geoefend hebben. Ik heb al twee keer meegedaan aan deze groep. De eerste keer heb ik geleerd om de halsband om de nek van onze hond te doen. Ook bij de ‘gewone’ revalidatie werk ik aan doelen. Ik kan daardoor al veel met één hand; sommige dingen kan ik zelfs beter dan mensen die twee handen gebruiken. Maar om een mooie staart of knot te maken, heb je toch echt twee handen nodig. Omdat ik mijn hand nu beter kan draaien, is het me gelukt!”