Thomas Jansen (GZ-psycholoog) en Jacqueline Peters (fysiotherapeut) werken bij revalidatie in de unit ‘Chronische pijn, Amputatie en Orthopedie’ in de Sint Maartenskliniek. Tien weken lang begeleidden zij met succes Monique Congo Lowango.
"Monique speelde zelf een belangrijke rol in haar herstel"
Jacqueline: “In mei 2019 kreeg Monique een knieprothese in haar rechterknie. Na haar revalidatie bleef zij pijnklachten houden. Ook kon ze haar knie niet goed strekken. Daarom besloot de orthopeed haar naar ons team te verwijzen.” Thomas vervolgt: “Het probleem bleek breder te zijn dan de lichamelijke klacht waar Monique mee was gekomen. Zo was het voor haar onduidelijk hoe zij verder moest na haar eerdere revalidatie. Ze miste daarin duidelijkheid en informatie. Bovendien speelde mee dat Monique al jarenlang klachten aan beide knieën had. Dat maakte haar angstig en onzeker.”
Jacqueline: “Onze fysiotherapie is gericht op het opbouwen van activiteiten in de thuissituatie, ondanks de klachten die mensen hebben. Wij leren patiënten om hun eigen klachten te beïnvloeden en vaak ook te verminderen. Wij geven ze informatie en het inzicht hoe ze anders met hun klachten kunnen omgaan. Maar ook hoe ze het vertrouwen in hun eigen mogelijkheden kunnen opbouwen. Toen Monique begreep waarom ze haar knie niet kon strekken en wat de pijn veroorzaakte, is ze zelf gaan oefenen. Ze zette haar knie heel bewust en actief in tijdens veel activiteiten, waaronder het lopen.
Thomas: “Ik vertelde Monique dat haar stemming invloed had op haar gedrag, en daarmee op haar herstel. Toen viel bij haar het kwartje. Ik denk dat het traject van Monique laat zien hoe revalidatie werkt. Dat je meerdere disciplines nodig hebt om een patiënt te helpen en dat de patiënt daarin zelf een grote rol speelt.”
Jacqueline: “Zonder stokken en met rechte knieën lopen was het belangrijkste doel voor Monique. Dat is gelukt, én ze heeft geen pijnklachten meer! Monique is het voorbeeld van een succespatiënt. Haar positieve houding en actieve inzet hebben daarbij zeker geholpen.”
Monique Congo Lowango had jarenlang knieproblemen. Toen kwam ze bij het ‘Zorg op Maat’ team terecht en gebeurde wat zij nooit had durven dromen.
"Dat ik weer kan lopen, had ik nooit durven dromen"
“Sinds mijn zeventiende heb ik artrose aan mijn knieën. In het verleden ben ik daarvoor twee keer aan mijn linkerknie geopereerd. Maar door complicaties is die knie altijd slecht gebleven. Vorig jaar moest ook mijn rechterknie operatief worden vervangen. Helaas trad er na de eerste revalidatieperiode in het verpleeghuis geen verbetering op. Ik kon amper lopen en dacht alleen maar: nu kom ik in een rolstoel terecht.”
“Het leek erop dat ik ermee moest leren leven, totdat de orthopeed me als laatste optie doorverwees naar het team ‘Zorg op Maat’. Het voelde meteen als een warm bad. Alle behandelaars waren zó op elkaar ingespeeld. Ze keken niet alleen naar mijn knie, maar naar mij als persoon. Ik weet nog dat ik aan Jacqueline vroeg of het nog zou goedkomen. ‘Waarom niet?’, was haar antwoord. Dat vond ik zó bijzonder! Het was voor het eerst dat iemand positief reageerde.
Van Thomas kreeg ik mentale ondersteuning. Dat vond ik in het begin lastig. Ik dacht: wat zeuren jullie nou, mijn knie doet het gewoon niet! Maar door de informatie die Thomas gaf, durfde ik te accepteren dat mijn probleem ook deels tussen mijn oren zat. Ik was bijvoorbeeld bang om te vallen en leerde dat die angst juist invloed had op mijn verdere revalidatie. Toen ging er bij mij een knop om.”
“Vorig jaar zat ik nog met depressieve gevoelens thuis en ondernam ik bijna niks. Thomas, Jacqueline en alle andere behandelaars hebben me weer vertrouwen gegeven. Ik kan weer zonder stokken lopen, ga winkelen met mijn dochter én fietsen. Wel twintig kilometer per keer! Dat had ik nooit durven dromen.”
Bij de multidisciplinaire screening ‘Zorg op Maat’ kijken meerdere behandelaars naar het probleem en de hulpvraag van een patiënt. Een revalidatiearts, fysiotherapeut, ergotherapeut, maatschappelijk werker, psycholoog en psychomotorisch therapeut onderzoeken allemaal afzonderlijk dezelfde patiënt. Na afloop bekijken ze samen of de hulpvraag van de patiënt overeen komt met de mogelijkheden binnen de revalidatie. Vervolgens maken ze een behandelplan, waarin de doelen van een patiënt staan beschreven. In totaal duurt het revalidatieprogramma tien weken. De bedoeling is dat iemand daarna weer zelfstandig verder kan.
