Update Noor (#3): het gaat goed!
Het is tien dagen ná de operatie. Noor mocht na zes dagen terug naar huis, waar ze voorlopig nog wel in een ziekenhuisbed moet liggen: "Ik ben nog zeker moe, maar de operatie is helemaal goed gegaan", zo vertelt ze. "Het duurde ongeveer vier uur, dokter Horsting heeft twee staven in mijn rug gezet om mijn rug recht te krijgen. Die blijven er nu de rest van mijn leven in zitten. Het gekke is dat het af en toe voelt alsof ik nu juist scheef ben. Maar ik ben recht. Kaarsrecht zelfs."
Bijkomend goed nieuws is dat Noor door de operatie wel iets groeit in lengte, maar niet veel. "Op het moment ben ik twee centimeter langer geworden, maar dat zakt waarschijnlijk nog naar één centimeter, omdat ik nu nog helemaal stijf ben vanwege de operatie. Hierdoor kan ik in de toekomst weer modellenwerk gaan doen, omdat ik de goede lengte daarvoor behoud."
De middag na de operatie moest Noor al rechtop in bed gaan zitten, de dag erna was staan de opdracht. ‘Op de derde dag liep ik met de fysio om mijn bed, maar dat was erg vermoeiend. Daarna ben ik meteen weer terug mijn bed ingegaan.’ Vervolgens kwam de zwaarste dag van de revalidatie: "Ik moest voor het eerst gaan zitten, dat voelde heel raar." Gelukkig ging op de vijfde dag na de operatie het oefenen met lopen steeds beter. De eerste keer traplopen ging zelf meteen goed!
Op zaterdag mocht ze dan eindelijk naar huis, ondanks de vermoeiende autorit natuurlijk een hele fijne dag. Sindsdien oefent ze elke dag iets meer, maar luistert ze ook heel goed naar haar lichaam en pakt ze veel rust. In bed gaat ze de verveling te lijf met Netflix en YouTube. "Af en toe ben ik met schooldingen bezig en ik krijg gelukkig ook veel bezoek dat me gezelschap houdt."
Noor was van tevoren benieuwd of de operatie er ook voor zou zorgen dat de constante pijn die ze voelde, misschien gedeeltelijk of helemaal weg zou gaan. "Het is nu een beetje moeilijk te beoordelen omdat ik nog pijn van de operatie heb. Maar eigenlijk voel ik die oude pijn niet meer. De verwachting is dat die ook echt weg zal blijven."
De komende maanden staan in het teken van telkens weer een stapje vooruit zetten. "Ik heb me er natuurlijk wel op ingesteld dat revalideren tijd in beslag neemt. Dat ik dus bijvoorbeeld bij een aantal dingen nog hulp van anderen nodig heb. Mijn eerste grotere doel is dat ik niet meer in het ziekenhuisbed hoef, maar in mijn eigen bed kan slapen. En daarna komt de rest wel."
Meer lezen over scoliose, de behandeling of geïnteresseerd in verhalen van andere patiënten? Kijk op onze verzamelpagina over scoliose.
