“Ik heb me nooit geremd gevoeld door mijn reuma”
Een drukke baan. Twee jonge kinderen. Een vol sociaal leven. En dan ook nog een halve triatlon voltooien. In het leven van Annemarie Brons (37) heeft reuma wel een plek, maar van een rem is geen sprake. "Ik zoek bewust mijn grenzen op."
20 jaar is Annemarie als de eerste klachten komen. Pijn in haar knieën en vingers. Stijfheid. De huisarts vermoedt reuma en verwijst naar een reumatoloog in Annemaries woonplaats Amersfoort. De wachttijd daar is lang. Te lang zelfs, want Annemarie staat op het punt om samen met een vriendin een half jaar naar Guatemala te gaan voor haar afstudeerstage van haar Diëtiek-opleiding. Of ze het goed vindt om naar de Sint Maartenskliniek te gaan? Want in Nijmegen kan ze nog wél voor haar reis terecht. "De beste beslissing ooit", onderstreept de inmiddels 37-jarige Annemarie. "Ik ben hier echt perfect begeleid."
Dubbel avontuur
In Nijmegen wordt de diagnose reumatoïde artritis gesteld. "De ontstekingswaarden in mijn bloed waren erg hoog, dus het was overduidelijk", vertelt Annemarie. "Ik kreeg medicijnen mee om de periode in Guatemala te overbruggen en de pijn te remmen. Verder spraken we af dat ik een 'pijn'-dagboek bij zou houden en aan de bel zou trekken als het echt niet meer ging. Niet naar Guatemala vertrekken was geen optie: dit was mijn droom. En dus ging ik een avontuur aan dat dubbel zo spannend was: een half jaar in een vreemd land, mét een aandoening die eveneens nieuw voor me was." De stage verloopt goed; de pijn, toch nooit ver weg, is aanvaardbaar. "Vooral op de rustmomenten ’s ochtends en ’s avonds had ik last. Maar ik heb toch kunnen doen wat ik wilde. Het was een prachtige tijd, met een amoureus staartje: ik heb daar mijn huidige man ontmoet!"
Zoektocht
Terug in Nederland gaat de behandeling door. Annemarie krijgt een vaste reumatoloog, dokter Bevers; samen starten ze de zoektocht naar de juiste medicatie – een lang traject van uitproberen. "Er zijn verschillende soorten medicatie, maar ook allerlei gradaties in reuma. Het is dus echt zoeken naar wat bij je past. Ik heb verschillende medicatie geprobeerd. Dit heeft echt wel een paar jaar geduurd. Maar ik heb nooit getwijfeld. Vanaf het begin voelde ik me door Dr. Bevers heel erg serieus genomen. Ze is een geweldige reumatoloog. Eentje ook die altijd voor me klaarstaat. Ook toen ik besloot weer naar Guatemala te gaan, de liefde achterna. Een fijn gevoel."
Kinderwens
Na het vinden van de juiste medicatie, volgt een relatief rustige periode. Maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan. "Ik was 27 en had mijn leven weer op orde en reuma daarin een plek kunnen geven. Dus durfde ik mijn volgende droom na te jagen: mijn man en ik wilden een kindje. Dat betekende wel dat ik voor de verwekking en tijdens de zwangerschap 'clean' moest zijn. Geen medicatie dus. Ook hierover hebben we de nodige gesprekken met Dr. Bevers gehad, met name telefonisch. Ze heeft ons hierbij perfect begeleid. Gelukkig werd ik snel zwanger. De eerste drie maanden gingen goed, de maanden erna waren heftig. In de zevende maand gingen we naar Nederland. We hadden dat al vooraf besloten; ik wilde graag hier bevallen. Bovendien had ik erg veel last van mijn polsen, mijn voeten en enkels. Het was zelfs zo erg dat ik niet meer durfde te drinken: dan zou ik moeten plassen en naar de wc moeten lopen. Echt heftig."
