Bij een dwarslaesie heeft u schade aan uw ruggenmerg, ontstaan na een ongeval of een ontsteking of bloeding. Boodschappen tussen uw hersenen en de rest van uw lichaam worden hierdoor niet meer goed doorgegeven. Een dwarslaesie hoeft niet te betekenen dat uw ruggenmerg geheel doorgesneden is.

Ook kleinere beschadigingen van uw ruggenmerg kunnen de communicatie via uw zenuwen verstoren, waardoor er stoornissen ontstaan in uw motoriek (beweging) of gevoel. Is er het vermoeden dat er sprake is van een dwarslaesie? Dan krijgt u meteen een verwijzing naar een neuroloog. Deze kan de diagnose stellen op verschillende manieren.

Ernst van het letsel

Een dwarslaesie is een zeer ernstig letsel dat over het algemeen niet meer kan genezen. De gevolgen van de dwarslaesie worden bepaald door de hoogte of uitgebreidheid van het letsel. Hoe hoger in uw ruggenmerg en hoe uitgebreider het letsel is, hoe ernstiger de gevolgen zijn.

Hoge of lage dwarslaesie

Als u een hoge dwarslaesie (vanaf de bovenste borstwervel en hoger) heeft, bent u verlamd vanaf uw schouders. Het kan zijn dat u hierdoor kunstmatige beademing nodig heeft. Heeft u een lage dwarslaesie (vanaf de tweede borstwervel en lager), dan kunt u uw armen en handen meestal wél gebruiken. Als uw armen en benen zijn aangedaan, spreken we van tetraplegie. Functioneren uw armen normaal en zijn uw benen en een deel van uw romp aangedaan? Dan spreken we van paraplegie.

Compleet of incompleet

Bij een incomplete dwarslaesie is een gedeelte van uw ruggenmerg onderbroken. Er is dan nog wel enige uitwisseling tussen uw hersenen en de rest van uw lichaam mogelijk. Dit betekent dat bepaalde spieren nog wel werken of gedeeltelijk werken. Het kan ook zijn dat het gevoel in uw huid voor een deel verstoord is. Dat geldt ook voor de werking van uw blaas, darmen en geslachtsorganen. Heeft u een lage incomplete laesie, dan kan het zijn dat uw benen gedeeltelijk of zelfs geheel kunt gebruiken.

Klachten

Door de beschadiging kunnen uw zenuwen de signalen van uw hersenen niet goed of helemaal niet meer doorgeven. Daardoor kunt u last hebben van de volgende klachten:

Verloop

De eerste zes weken na het ongeval, kunt u naast de laesie ook een zwelling en (soms) bloedingen in het beschadigde ruggenmerg hebben. Deze periode heet ‘de spinale shock’ fase. De zwelling kan verdere beschadiging van uw ruggenmerg veroorzaken. Dat komt doordat er in het wervelkanaal geen ruimte meer is om verder uit te zetten. De zwelling drukt zich tegen de wand klem. Soms is er een operatie nodig om meer ruimte te maken. In sommige gevallen krijgt u medicijnen die de zwelling doen afnemen.

Zenuwen die in de knel hebben gezeten, kunnen zich deels herstellen, ook na een periode van maanden. Dat geldt niet voor zenuwen die helemaal kapot zijn. Het is vaak een kwestie van afwachten of er spontaan herstel optreedt.

De diagnose voor de behandeling

Doorverwijzing

Uw huisarts of medisch specialist uit een ander ziekenhuis kunnen u doorverwijzen of aanmelden voor revalidatie in de Sint Maartenskliniek.

Contact revalidatiearts

Aan de hand van de verwijzing bespreekt de revalidatiearts de mogelijkheden voor een revalidatieperiode in de Sint Maartenskliniek met u of met de verwijzend arts. Als u in een ander ziekenhuis bent opgenomen, dan overlegt uw behandelend arts dit met de revalidatiearts van de Sint Maartenskliniek. Wordt u van huis uit opgenomen, dan heeft u meestal eerst een afspraak op de polikliniek met de revalidatiearts. Als u in aanmerking komt voor revalidatie in de Sint Maartenskliniek, volgt eerst een fase met onderzoek.

Onderzoek en observatie

In het begin ligt het accent op onderzoek en observatie. Samen met u proberen wij een goed beeld te krijgen van uw situatie en zicht te krijgen op hoe u uw beperkingen en problemen ervaart.

Revalidatieplan

Na afloop van de onderzoeksfase komen de revalidatiearts en de behandelaars bij elkaar om het revalidatieplan te bespreken. Uw behandelteam of revalidatiearts bespreekt met u welke doelen voor u haalbaar zijn en hoelang uw revalidatiebehandeling naar verwachting duurt. U krijgt een revalidatieplan dat zo goed mogelijk past bij uw vragen en mogelijkheden. Uitgangspunten daarbij zijn de wensen die u zelf heeft, het revalidatiegeneeskundig onderzoek, de resultaten van eerdere onderzoeken die u heeft ondergaan en de gegevens die uw huisarts of specialist heeft aangeleverd.

Doorverwijzing

Uw huisarts of medisch specialist uit een ander ziekenhuis kunnen u doorverwijzen of aanmelden voor revalidatie in de Sint Maartenskliniek.

Contact revalidatiearts

Onderzoek en observatie

In het begin ligt het accent op onderzoek en observatie. Samen met u proberen wij een goed beeld te krijgen van uw situatie en zicht te krijgen op hoe u uw beperkingen en problemen ervaart.

Revalidatieplan

Als u net een dwarslaesie heeft opgelopen, wordt u opgenomen. Heeft u al langer een dwarslaesie? Dan kunt u voor uw behandeling ook terecht op de polikliniek. U kunt dan één of meerdere afspraken hebben op de polikliniek. Of u volgt meerdere dagdelen per week een therapieprogramma om bijvoorbeeld uw fysieke conditie te verbeteren.